'Dag ma, je spreekt met de staatssecretaris van Onderwijs en Wetenschappen,' zei Jacques Wallage vlak na zijn beëdiging over de telefoon. In plaats van hem te feliciteren, waarschuwde zijn moeder hem voor antisemitische reacties. Het typeert de wereld waarin Wallage opgroeide, in een door de oorlog getekend joods ondernemersgezin.

Via de mulo, hbs en een studie sociologie beklom Wallage de maatschappelijke ladder, was actief bij de Studentenvakbond en in de gemeentepolitiek. Met Joop den Uyl deelde hij een zielsverwantschap. Tijdens een van zijn eerste debatten als Kamerlid siste Den Uyl hem in zijn oor dat hij de minister achter het spreekgestoelte keihard aan moest pakken. In de Kamer en als staatssecretaris streed hij voor meer gelijke kansen in het onderwijs. Over asielbeleid en de snelheid van de Europese integratie botste Wallage veelvuldig met VVD-leider Frits Bolkestein. Plooien die met een espressootje in een Haags restaurant wel weer werden gladgestreken, ook al bleven zij het over deze zaken fundamenteel oneens. In plaats van minister te worden in het tweede kabinet-Kok, keerde Wallage terug naar 'huis' en werd burgemeester van Groningen. In Het land achter de heuvels blikt Jacques Wallage kritisch terug op de keuzes die tijdens zijn carrière zijn gemaakt - houden die stand in een zich razendsnel veranderende wereld? Hoe om te gaan met populisme en vreemdelingenhaat? Zijn gedachten over het politieke ambacht zijn zelfkritisch en persoonlijk, onderzoekend en met een blik vooruit op het land achter de heuvels, een land dat zich richt op de menselijke maat.